Laatste avontuur + reis langs de Garden Route (Tuinroete)

15 april 2019 - Wilderness, Zuid-Afrika

DSC_2701Safari 2.

Avontuur 3/3: niet zo'n leuk avontuur. 

Na zo'n cliffhanger zit iedereen natuurlijk op het puntje van zijn stoel, dat kan ik mij voorstellen. Ik heb lang getwijfeld over of ik dit uberhaupt in mijn blog wil, want het is geen rozengeur en maneschijn. Maar het is wel de andere kant van Afrika, die hier een grote rol speelt. De kant die ik in de wereld die ik voor jullie schets weglaat, is de wereld van racisme, jaloezie en armoede. Blanke mensen worden argwanend aangekeken en kunnen zich niet zomaar met een community bemoeien. Je moet veel tijd, energie en geld investeren in het creëren van een fijne sfeer en acceptatie van de oorspronkelijke community. Dit is bij Mu. verkeerd afgelopen, want hoewel zijn intenties goed zijn, zijn zijn manieren knullig. Hij raakte slaags met de eigenaar van de backpackers, die principieel niet aan vechten doet en zich niet verdedigde. Zijn lot rustte op de schouders van de omstanders, dus de aanwezigen (ondergetekende en Joey) hebben Mu. van de eigenaar af moeten trekken. Voor ieders verbeelding: Mu. en de eigenaar zijn beiden ontzettend lange, brede surfers. Joey is kleiner dan ik (!!). 't Zal een mooi gezicht zijn geweest. 

De eigenaar pikte dit niet en 'schakelde de community in'.  Hij is zo geïntegreerd dat de locals vonden dat 'een van ons' is aangevallen, en zij kwamen midden in de nacht met mensenmassa's naar de scene of the crime om Mu... tsja. Te vierendelen? Op te hangen? In elkaar te slaan? God mag het weten. Vrienden die ik dacht te kennen grepen naar in mijn ogen primitieve middelen om een ruzie op te lossen. Het enige dat telde is dat iemand de samenleving verstoorde, en die rotte appel moest verwijderd worden. 

Uiteindelijk is de boel door o.a. de eigenaar gesust, heeft Mu. de nacht bij ons (op de bank) doorgebracht om de volgende ochtend te vertrekken en hebben de stamoudsten (ja, die bestaan nog) vergaderd. Ik heb Mu. een week later nog even gesproken, ik geloof niet dat het zijn intentie is om nog in de community te blijven. Dat lijkt me verstandig. Zodra een menigte de figuurlijke hooivorken uit het vet haalt is er iets kapot dat niet meer geheeld kan worden.

School

Na dit avontuur was het gelukkig weer tijd om te werken, dat scheelt piekertijd. Ik heb op school niks meegemaakt dat aan bovenstaande verhaal kan toppen, dus ik laat het hierbij. 

DSC_2572Hoogtepunt: geitjes wegjagen van het schoolterrein.

Afscheid

Ik had slechts een armetierige 6 weken achter de rug, er namen ook twee werknemers afscheid die 2 en 8 jaar voor de backpackers hadden gewerkt. Dus, in mijn laatste weekend was er een afscheidsfeest voor een van hun. Extra feest! Op mijn laatste dag vroeg de eigenaar zijn vriendin ten huwelijk, ook dat overschaduwde mijn afscheid. Maar geeft niet;) Wie weet word ik uitgenodigd voor de bruiloft. Ik heb ten slotte wel zijn leven gered. Nou ja, soortvan. 

DSC_2576

 afscheid Maddy (na 8 jaar!)

I'm going on an adventure!

Van dinsdag 9 t/m do 18 april heb ik de tijd om van Mdumbi naar Kaapstad te reizen, waar mijn vliegtuig vertrekt. Ik heb ervoor gekozen om een auto te huren en zelf te rijden, omdat dit evenveel kost als de toeristenbus. Maar nu kan ik tenminste overal heen waar ik heen wil :) Links rijden valt reuze mee. Ik heb het voordeel dat ik het verschil tussen links en rechts sowieso niet weet, en dus altijd expliciet moet nadenken over wat ik aan het doen ben. 

DSC_2693

De route die ik volg: Mdumbi - Chintsa - Oos-London - Port Alfred - Jeffreysbaai - Wilderness - Kaapstad. Deze blog is deels geschreven in Port Alfred, deels in Wilderness.

Safari 1, safari 2

Mijn voornaamste doel was uiteraard om 'The Big Five' te spotten. Tot mijn spijt is dat tot op heden niet gelukt, want ik heb het luipaard nog niet gezien. Mijn eerste safari was in Chintsa en was nogal een gedoe, want ik moest wachten tot er genoeg mensen waren. Mijn eerste avond ontmoette ik een ranger/hunter die mij wel op een privésafari kon nemen. Ergens in het gesprek liet hij vallen dat we dan wel in één bed moesten slapen dus ik wist niet hoe snel ik mij uit de voeten moest maken. Mijn uiteindelijke ranger, Tammy, was een gezellige mevrouw die geen oneervolle intenties had. Mijn tweede safari was een self-drive in Addo Elephant Park, dat was geweldig! Zelf een beetje cruisen en achter zebra's, olifanten en buffels aanrijden, geweldig! 

DSC_2740Chillings met Pumbaa (2)DSC_2748Wait.. What? (2)DSC_2652Leeuwen waren erg dichtbij! (1)

DSC_2659

Me and my friend, G. Raf (1)

Port Alfred heb ik aangedaan omdat ik de eigenaar had ontmoet, maar was helaas erg leeg. Omdat ik buiten het seizoen reis heb ik dat probleem vaker. Zo ook in Jeffreysbaai: ik ben uiteindelijk maar in mijn eentje naar een kroeg gegaan (dit vond ik enger dan een leeuw op 2 meter afstand), en heb daar een gezellige pool-avond gehad met de locals, die mij volledig onder hun hoede namen. Fijn, dat 99% van de Zuid-Afrikanen fijne, vriendelijke mensen zijn. Nog even terug naar Chintsa: dat was geweldig! Hier waren wel gezellige mensen, er was wijn-volleybal, een mooi strand, gratis kano's... Supersfeer! Mensen die ik daar heb ontmoet (Stephanie en Tom, USA) kwam ik later onderweg weer tegen, grappig is dat.

Nu

strand= Hike gisteren 

DSC_2777DSC_2786

Waterval en aap= Hike vandaag 

DSC_2782

Ik ben nu in Wildernis en heb net een hike van 4 uur achter de rug. Gisteren heb ik, na wat aansporing van mijn moedertje, vriendjes gemaakt. Een Zuid-Afrikaanse vriendengroep van 4 heeft mij min of meer geadopteerd en nu chill ik met hun. Zij hebben geen auto en zijn dus erg blij met mijn taxiserivce naar het nationale park. Ik was dan weer erg blij dat ik met SA-ers was, want buitenlanders betalen een hoop extra. Gelukkig zie ik er lekker Afrikaans uit. Fun fact: wisten jullie dat ik hier helemaal niet klein ben? Ik voel me hier helemaal op mijn plek.

Vanavond gaan we uit eten in het stadje. Morgen vertrek ik richting Kaapstad (4,5 uur rijden) en doe ik onderweg (denk ik) Mosselbaai aan. Hier kun je duiken met een haaienkooi, het zal mijn moedertje deugd doen dat ik daar helaas geen tijd voor heb. Volgende keer...

Foto’s